Is er een frequentie in onz bestaan (in ons mens) die constant is ?
Aandachtig vertel ik het verhaal van mijn vriendin die ons leerde momo's te maken (Tibetaanse specialiteit),...een vermakelijke bezigheid en de beste kokkin (volgens de traditie in Tibet) is die vrouw die alle momo's van gelijke form en maat maakt. Een moeilijk te bereiken doel maar het is onomstreden de kroon van de bezigheid.
Mijn vraag hierop is : Waarom hebben we bij bepaalde dingen de wens naar een 'constante'?
Duidelijk komt in de loop van de avond de scheiding van materiële en immateriële wereld tevoorschijn. Er schijnt geen constante op onze aardbol te zijn,...want ook de momo's zijn nooit precies hetzelfde (maar het is een mooi streven). Ook robots die auto's produceren leveren uiteindelijk nooit constant een en hetzelfde product (de maandag serie)///
De wens om constanten te produceren in de tuinbouwwereld is door kapitalistisch gedachtegoed makkelijk te begrijpen want hoe meer gelijke komkommers of wortels hoe meer winst een tuinbouwboer heeft.
In de privé sector heeft een constante in het leven bij de deelnemers van het gesprek een ietwat negatieve bijsmaak. Ze vinden dat men creativiteit alleen kan verwerven door zich niet meer aan constanten te houden. De klok bepaalt vanaf een jonge leeftijd vele constanten in ons leven en hoe hoger we komen in de ladder van succes van een bedrijf bijvoorbeeld hoe meer vrijheid we weer hebben om ons niet aan de constanten van tijd en ruimte te houden. Aan de andere kant is er een sociale order nodig en mensen die als misdadiger ertegenin gaan worden in een gevangenis weer tot een strikte constante gedwongen.
Kunstenaars zijn aan de andere kant van het spectrum ook mensen die zonder schijnbare constante leven en met die vrijheid om kunnen gaan.
Sommige constanten zijn ons gegeven en daar moet ieder mens mee leven. Dag en nacht ritme bijvoorbeeld is een constante die ons allen een bijpassend schema oplegt,...de bioritme is een voorbeeld van de afhankelijkheid en samenhorigheid met de ritme van de draaiing van de aarde. Als door jetlag bijvoorbeeld onze natuurlijke ritme verstoord wordt moeten we onze lichaam een nieuwe constante aanleren (slaappillen worden door sommige mensen als truc gebruikt om de lichaam sneller aan een nieuwe ritme te laten wennen). Volgens Johan wordt deze ontregeling weer door het brein herstelt.
In het gedrag van de mens is ook een constante terug te vinden wat door sommige deelnemers een conditionering wordt genoemd. Sociale druk en de invloed van media zijn oorzaak en gevolg van deze conditionering. Uitspraken als 'de sleur doorbreken', en 'vroeger werd er niet zo veel gescheiden.' werden genoemd.'
Uiteindelijk komen we bij de dood en de big bang. De dood wordt als enige ideële constante gezien : en…
de Big Bang waaruit de constanten van de natuurwetten schijnen ontstaan te zijn. We kwamen zo bij de ontologie,...de grote vraag naar het zijn en de reden erachter. Maar zelfs de lichtsnelheid, hoorden we, heeft niet echt een constante waarde. In de jaren rond de tweede wereld oorlog daalde de snelheid aanzienlijk. Het is dus een groot misverstand dat we denken dat constanten in de fysica altijd constant zijn,....maar voor het gemak en omdat we geen optie hebben worden veel variabelen niet incalculeert.
De taal is een goed voorbeeld waar we constanten vinden die het mogelijk maken dat we überhaupt kunnen communiceren. Alleen door dezelfde woorden met dezelfde betekenis te kunnen verbinden is het mogelijk communicatie te bedrijven. Semantiek is hier de vakterm voor, en het is niet verwonderlijk dat door snelle verandering in de taalkunde en uitwisseling van culturen het aantal misverstanden mogelijkerwijze stijgt. D.w.z. het wegvallen van constanten zorgt voor complicaties !
Bij de big bang theorie werd ook nog aangemerkt dat het niet alleen een materiële start was en kan zijn maar een start knal die ook wetmatigheden met zich mee bracht. Materie kan zichzelf niet scheppen werd gezegd en dan blijft een groot mysterie achter de BIG BANG. Eigenlijk zegt Henk III zou het NIETS en logische wereld zijn. We kwamen zo bij de ontologie,...de grote vraag naar het zijn en de reden erachter.
Zo raken we het transcendente, iets wat buiten onze zintuigelijke ervaring ligt. Een mysterie, dat wellicht constant is en altijd zal blijven.
We komen bij iets dat onveranderlijk is, EEN groot NIETS, iets wat GEEN eigenschap heeft,...en bij alle taaluiting zijn we het eens : Onveranderlijk, niets en geen eigenschap zijn CONSTANTEN van een ideële wereld.
Als aanvulling verwijst Johan nog op de constanten die in onze maatschappij in de juridische sector zijn. Constanten die de maatschappij aan de orde herinnert en de structuur gezond zou moeten houden. De discussie zou ve nemen en toe te passen,...maar dat moeten we open laten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten