vrijdag 28 september 2012

ONTZAG


"...en heb het ontzag voor de hemel..."
Antigonus van Socho

Al voor onze tijdrekening ca. 300 voor Christi stelden gelovige mensen doctrines op,...een van ze was de Farizeër Antigonus van Socho. Kort door de bocht gezegd, ging het hem erom dat mensen niet alleen voor de beloning goeds doen, maar dat ze goede mensen moesten zijn zonder eigenbelang. En daaruit volgt dan (onder andere - alleen als voorbeeld) de gebruik van dit woord,...dit prachtige woord,...
ONTZAG.  Ontzag hebben voor de hemel. Wat betekend dat ?
Ontzag hebben voor een NEUSHOORN ? Of voor een DUIZENDPOOT ? 




In het begin zijn veel gasten het erover eens dat we ontzag voor de natuur (het universum) hebben, maar ook voor mensen. Als we ontzag voor mensen hebben dan

kan dat veranderen en kunnen we over een tijd weer vaststellen dat deze ontzag verdwenen is. Daden zijn het die belangrijk zijn...we hebben ontzag voor mensen, die iets doen of deden, dat wij nooit zouden kunnen en dat is het ontzag dat we voelen. Op latere leeftijd als we wijzer geworden zijn,...zien veel mensen weer af van het ontzag voor een bepaald persoon omdat zij van houding of levensinstelling veranderd zijn, of veel simpeler dat we begrijpen hoe de 'truc' werkt. Zo was Tesla (uitvinder van de elektriciteit) een held voor velen,...hij kon bliksems' fabriceren en zo mensen behoorlijk ontzag afdwingen...door de doctrine die bij onze maatschappij nog steeds heerst: kennis is macht. Rond de 19de jaarhonderd werd dat als een klein wonder beschouwt. Later was het niets bijzonders meer,...en was het ontzag bij de meeste mensen ook weg.

We hebben ontzag voor het onbekende,....het mysterie, voor gebeurtenissen of verschijnselen die ons bij de ziel grijpen,...ons soms klein soms groot laten voelen ...

Is er iets waar nooit het ontzag voor verandert? vraagt Henk II. ( 'de eeuwigheid, liefde' denkt hij...)

En dan: We komen weer bij natuurverschijnselen die ons ontzag inboezemen. Zo zijn er aardbevingen, vulkaanuitbarstingen, regen, stormen, orkanen, lawines etc. 

Marjon deelt met ons het verhaal toen ze voor het eerst ontzag voor haarzelf en alle vrouwen der aarde voelde. Ze was aan het bevallen en deze 'vulkaan' hoe zij het noemde,...deze OER-kracht, ...deze absolute verbinding en het wonder dat daar uit haar nieuw leven --- een kind werd geboren...ze vertelde het met zo een intensiteit, dat de mannen aan tafel er stil van werden en wij allemaal geroerd waren. En ze voegde er aan toe": "Ik heb toen een brief geschreven aan alle moeders der aarde !!!" 

Ontzag voor een menselijke geboorte,...waar vrouwen de OERKRACHT voelen. 

Tirza voelde bij ontzag absoluut de vrees en de eerbied tegelijk. En Otto herinnerde ons dat bij een ontzagwekkend gebeurtenis de vrees en de eerbied elkaar opvolgen, maar wellicht ook tegelijkertijd er zijn.

Is dat dualiteit ? Marjon vond dat het net als de twee kanten van een medaille is/zijn...het is eigenlijk een,...maar het raakt je in ieder geval diep met beide aspecten. In sommige gevallen wordt je er stil van. 
Zoals een nacht op de hij slapen en naar de sterren kijken en over het universum nadenken je kan raken,...bij de geboorte is het een oerkreet die erbij hoort die ons wellicht aan de andere kant van het universum laat denken. De OERKNAL was ook een geboorte,...en we zijn met alles nog eraan verbonden. Ontzagwekkend zich voor te stellen dat we zo een grote familie zijn met een zo eindeloze geschiedenis --- sterren die al niet meer bestaan zenden ons nog hun licht --- verwondering van Henk I.

Maar terug naar het mondaine :...Joop herinnert ons dat ook alledaagse dinge werkelijk ontzagwekkend kunnen zijn. Zoals de geboorte van een katje...Ik moet glimlachen...'wat een wijsheid',...denk ik bij mezelf. Niet alleen het grote en onbereikbare is ontzagwekkend en brengt ons weer bij onze ziel en bij de kern van onze existentie...Ieder zaadkorrel houd een heel leven in zich. De verwondering voelen voor al dat,...ieder moment altijd nieuw herleven --- dat is een uitdaging. Misschien is het onze opdracht om niet altijd verder en verder ons te willen ontwikkelen en nog meer nieuws en "kicks" te zoeken bij al dat GROTE...Misschien weet Joop iets om met vrede en dagelijkse verwondering te leven. De verwondering voor het kleine in zich dragen...ieder moment. Ontzag.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten