Stromen met de Natuur van het Leven

Ik begon met het verhaal van het vogeltje dat helemaal op instinct lijkt te leven en te vliegen. Het springt zingend van hot naar haar zonder lang na te denken. Volgens Merlijn (leraar van Arthur van de legende) is zo een levenshouding zo slecht nog nicht. Hij vergelijkt het namelijk met volledig vertrouwen met wat al dat wat op je pad mag komen. En het heeft ook met orde en chaos te maken. Beide – orde en chaos zijn zijden van dezelfde medaille. Het een bestaat niet zonder het ander.
Zo staat dat roodborstje voor orde, vind Joop. Het vogeltje leeft in totale overeenstemming met de wetten van de natuur en maakt zich nooit zorgen. Zijn mensen die zich zorgen maken dan niet in orde ? Henk II vindt dat orde voor controle staat – het niet kunnen mee stromen met de natuur der dingen. Tegelijkertijd is volgens hem alles in orde – en kosmische orde nogal --- dus wat is nu waarheid ? Zijn die twee met elkaar niet in tegenspraak ? Nee, alle twee zijn waar. Marc komt met een soort oplossing. Hij vertelt van de perceptie van de waarnemer…ieder mens neemt dingen anders waar. Ieder beeld dat we ons vormen – een reflectie van de werkelijkheid - is een oordeel en het is onze taak om los te laten, geen oordelen te hebben. Dan komen we uit dit patroon van orde en chaos.. zich zorgen maken en zich geen zorgen maken.
Henk , onze gastheer, zegt dat niet alles in een systeem is…sommige dingen wijken af van de norm en dan heeft Simone een goede gedachte : Weg met wetmatigheid. Zij vindt het juist spannend om open te staan voor de dingen die op haar pad komen. Ook Henk II is het met haar eens. “Uw wil geschiede”, heet het in de bijbel “en zo moet het zijn.” “Niet wat ik wil moet geschieden”, “maar het moet in de absolute wetmatigheid vallen.” Spreken zij elkaar dan niet tegen ?
Hoe zit dat verder met dat vogeltje ? Is het nu vrij als een vogel ? “Nee”, zegt Simone. Als het vrij zou zijn was er een keuze…Simone vindt dat vrijheid iets is, waarvoor je moet vechten of in ieder geval kiezen. Wil dat zeggen, dat als alles voorbestemt is en je niet de keuze krijgt om zelf te bepalen, er ook geen echte vrijheid is? Dat zou betekenen dat onze vogel dus iet vrij is. Wat vrijheid betreft zo vindt Johannes dat de ‘regeldichtheid’ in onze maatschappij steeds meer toeneemt en het daardoor voor de mens ook steeds lastiger wordt om in vrijheid te leven. (= wil dat zeggen ? stromen met de natuur van het leven ?)
De mens leeft in een systeem waar hij /zij alles probeert te controleren en te domineren. --- Naar zijn - of haar hand zetten. Joop ziet in tegenstelling tot het leven van de mens bij dat vogeltje ook een universele wetmatigheid en zo ook een ‘waarheid’. Het vogeltje heeft geen of minder zorgen, maar :!!! Ook meer risico’s en een korter leven. Leven met alle risico’s,…”Ja,” roept Henk III “één op de dertig koolmeesjes overleeft het.” [Deze leefstijl ligt dan wel bij de Steve Mc Queen fans….: ‘leef snel, sterf jong’…]
Hoe kunnen we dan stromen met de natuur van het leven ?
Simone pleit voor: de waarheid zit in het midden. En Aukje praat over normen en waarden, stromen kan, maar we moeten ook zelf beslissen waar we naartoe stromen,…we maken keuzes,…we komen voor onszelf op en we laten niet over ons heen lopen,…Henk III vertelt van de kinderen die zich nu ook al moeten conformeren, anders worden ze gepest als ze niet passende merk schoenen hebben. En Henk III zegt ook ‘leven als een vogel, (zo vrij) kan alleen in een ander klimaat, hier zou je dood vriezen!’
…Maar: Is dat wat Merlijn bedoelt? Zorg dragen voor een goede huishouding in de koude maanden van het jaar is net zo een bijzonder vorm van stromen met de natuur van het water. Je zou namelijk kunnen zeggen: In ons klimaat vriezen de rivieren bijna dicht en het wordt zo koud, dat niets groeit,…daarom is het van belang om ver vooruit te kijken en zich heel goed voor te bereiden op een winter om te kunnen overleven.
Passiviteit i s niet hetzelfde als stromen met de natuur van het leven. Passiviteit is niet stromen. Totale alertheid is gevraagd,…alleen dan kunnen we net zo als water de weg van de minste weerstand vinden. Deze weg is de weg die ons zeker naar de zee brengt, we kunnen proberen om te vechten en tegen te stroming in te gaan,…maar dat kost onnodig energie, en het laat ons niet genieten van de prachtige reis.

En dan nog een paar zinnen van http://www.opeigenkoers.nl/de_bronbeek.htm:
"Mijn innerlijke natuur bepaalt mijn loop. Als iets mij in de weg staat maak ik mij groter, zwel ik op tot ik er overheen kan stromen en in veel gevallen kan ik dan de hindernis wegspoelen. Het kan ook zo lopen dat een hindernis mijn loop verandert doordat ik bij het wassen op een andere plek kan overlopen. Och, dan kan ik die hindernis wel niet uit de weg ruimen, maar daar is het mij in wezen ook niet om te doen. Stromen is mijn lust en mijn leven. Daar gaat het mij om.”

Leven na de dood (met dank [!]door Henk van Roekel)

Leven na de Dood?


In onze moderne tijd is de heersende opvatting: je leeft maar een keer. Je moet er dus het maximale uithalen. Ook worden er miljarden euro's uitgegeven om maar zo lang mogelijk te blijven leven. Maar is de dood wel zo erg?

Sinds een paar weken hebben we een leuk jong poesje. Vol levenslust en rare sprongen. We hebben dit poesje omdat de oude is doodgegaan.
Steve Jobs, de onlangs overleden oprichter van Apple, vond de dood ook een mooie uitvinding, want daardoor ontstaat er ruimte voor het nieuwe.
Maar voor een individu is het natuurlijk niet leuk om dood te gaan. Maar misschien valt het mee. Misschien blijft er iets van ons door leven.
Als we onbevooroordeeld op zoek gaan naar aanwijzingen kunnen we misschien iets vinden.

In het verre verleden zien we dat de meeste volkeren een sterk geloof hadden in een leven na de dood.

Epicuris, de griekse wijsgeer was een atomist. Hij geloofde dat alles uit atomen bestaat, en dat ons lichaam na onze dood ook uiteenvalt in atomen en verder blijft er niets over. Maar de grootste griekse wijsgeren zoals Socrates en Plato waren wel degelijk overtuigd van een leven na de dood. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de toespraak van Socrates tot zijn vrienden op de dag dat hij de gifbeker moet drinken. Onder andere zegt Socrates volgens Plato's Phaedo: En noemen wij dat niet de dood: de scheiding en de bevrijding van de ziel uit het lichaam. enz.
Ook de Egyptenaren en de Tibetanen waren overtuigd van een leven na de dood wat onder andere blijkt uit hun dodenboeken.

Maar dit alles is natuurlijk geen bewijs. Als we bewijzen willen kunnen we kijken naar

-wat mediums ons te vertellen hebben

-bijna dood ervaringen

-gedeelde doodservaringen of sterfbedvisioenen.

De meeste mensen denken bij mediums aan dit soort dingen: Ik zie uw overleden kind, man, of vriend achter U staan. Het gaat goed met hem/haar en ik moet doorgeven dat U verder moet gaan met Uw leven. Dit soort mededelingen zeggen helemaal niets. Kunnen ook geraden zijn of door telepathie verkregen zijn.

Bewijs kunnen we krijgen als we het leven en werken van Frederick W.H. Myers bestuderen. F. Myers was bij zijn leven school inspecteur in Engeland. Hij was van jongs af aan gefascineerd door de dood. Maar hij was niet tevreden met iets te geloven. Daarom was hij mede oprichter van de Society for Psychical Research.
In zijn leven heeft hij heel veel onderzoek naar paranormale zaken gedaan en veel boeken geschreven. Maar het echte werk begon pas na zijn dood in 1901.
Bij verschillende mediums over de hele wereld kwamen onsamenhangende berichten door met de mededeling dat ze naar de S.P.R gestuurd moesten worden.
Daar werden de berichten samengevoegd en kwamen er allerlei klassieke gedichten en werken tevoorschijn. Dit zijn de zogenaamde cross-correspondences.
Als meerdere mediums onbegrijpelijke mededelingen doorkrijgen van een onbekende persoon, en na samenvoeging en controle blijkt dat de informatie van de overleden Myers afkomstig moet zijn, dan kan dat geen telepathie zijn. En dan is het bewijs geleverd dat in ieder geval de intelligentie van de Heer Myers nog bestaat en kan communiceren.

Bijna dood ervaringen zijn voor het eerst verzameld door Dokter Elizabeth Kübler-Ross. Later heeft ook psychiater Raymond Moody onderzoek gedaan.
In ons land heeft de cardioloog dr. Pim van Lommel ook onderzoek gedaan en daarover het boek

Eindeloos bewustzijn

geschreven. Dr. van Lommel geeft regelmatig lezingen over dit onderwerp.

De belangrijkste kenmerken van een bijna doodervaring zijn:

Vrede en rust, de pijn is weg
Uittreden, boven je lichaam zweven
Verblijf in een donkere ruimte
Door een tunnel naar het licht
Landschap met prachtige felle kleuren, bloemen en muziek
Ontmoeting met overleden personen
Ontmoeting met wijs lichtwezen.
Levensfilm, waarbij je ervaart wat je een ander hebt aangedaan, door de ogen van die ander.
Het ervaren van een grens. Als men erover gaat komt men niet terug
Terugkeer in het lichaam. Meestal een nare pijnlijke ervaring

Erg opvallend van de BDE is dat het niet uitmaakt of je gelovig of atheist bent. Ook de cultuur waar je uit komt is niet belangrijk.
Na de ervaring zijn de meeste mensen wel gelovig of liever gezegd wetend geworden. BDE-ers zijn vaak erg veranderd, ze zijn spiritueel geworden, en hebben moeite het gewone leven weer op te pakken. En als de partner erg aards was ingesteld, kan dat grote problemen geven. Bijvoorbeeld een scheiding.

Beroemd is het verhaal van de patient die de verpleegster wist te vertellen waar ze zijn gebit had neergelegd toen hij hersendood werd gereanimeerd. Weer bijgekomen bleek dat de patient zijn hele reanimatie van bovenaf had gezien. En hij kon de verpleegster die zijn gebit kwijt was ook vertellen in welke la ze het had gelegd.
Uit de studie van dr. van Lommel blijkt dat ongeveer 20 procent van de bijna dood patienten een BDE heeft.

Naast de BDE's zijn er ook GDE's Dat zijn gedeelde doodervaringen of sterfbed visioenen.
Dit zijn ervaringen van de mensen die bij het overlijden aanwezig zijn geweest.
Het nieuwste boek:

Een blik op de eeuwigheid

van Raymond Moody gaat over dit onderwerp. De GDE's bevatten vaak dezelfde elementen als een BDE, maar nu word het gezamelijk ervaren.

Dr. Moody kwam tot het schrijven van dit nieuwe boek omdat een collega van hem, dr Jamieson, hem vertelde wat ze had meegemaakt tijdens het overlijden van haar moeder. Haar moeder kreeg een hartaanval en dr. Jamieson begon gelijk met hartmassage. Helaas werkte dat niet en de moeder overleed. Opdatzelfde moment zweefde ze samen met haar moeder boven het dode lichaam. In een hoek van de kamer zag ze een breuk in het universum waar een fel licht uit kwam en waar ze familie en vrienden uit zag zweven. Even later zweefde haar moeder samen met de vrienden naar dat licht en sloot het gat zich in een soort draaikolk. Ook het licht doofde. Nog veel meer van deze getuigenissen vind je in bovenvermeld boek van Dr. Moody. Veel mensen zien dat de kamer vervormt, vaak zien ze een soort grijze mist uit de borst opstijgen tijdens het overlijden. En ook wordt in die mist regelmatig een lichaam waargenomen dat opstijgt. Vermeld moet nog worden dat ongeveer 10 procent van de mensen die aanwezig zijn bij een overlijden dit soort dingen waarneemt.

Voor wie het bovenstaande nog niet genoeg is, is er nog de studie van Prof. Gary E. Schwartz. Professor in de psychiatrie, neurologie en chirurgie aan de universiteit van Arizona. Dr. Schwartz heeft een onderzoek gedaan naar leven na de dood met behulp van Amerika's beste mediums. Dit staat beschreven in

The afterlife experiments

uit 2002.
Om telepathie en voorkennis uit te sluiten werd ervoor gezorgd dat de Mediums de patient of zitter niet konden zien of horen en dat ze elkaar uiteraard ook niet kenden. Dan werden er allerlei vragen gesteld over overleden personen en alle specifieke antwoorden werden opgeschreven. Na afloop werd alles gecontroleerd en statistisch verwerkt. Ongeveer 80 tot 90 procent van de doorgekomen informatie bleek juist te zijn. Ook kwamen er regelmatig personen en informatie door die volledig onbekend was bij alle aanwezige personen, maar die later na controle toch juist bleek te zijn. Wie meer weer weten over dit onderzoek moet het boek met de tabellen en methodes maar lezen.

Persoonlijk heb ik geen bijzondere waarnemingen gedaan bij een overlijden. Wel heb ik van een verpleegster die ik goed ken gehoord, dat zij in een droom bezocht werd door een patient van haar die afscheid kwam nemen. De volgende dag bleek dat de betreffende patient overleden was.


Sceptici zeggen dat BDE's worden veroorzaakt door zuurstofgebrek van de hersenen. Maar iemand die alleen maar aanwezig is bij een overlijden zoals bij GDE's heeft natuurlijk geen zuurstofgebrek. Volgens de sceptici is bovenstaand verhaal trouwens allemaal onzin, want je bent tenslotte je brein volgens hersengeleerde Dick Swaab. Wat ik ervan begrijp is dat hersengeleerden bepaalde activiteiten kunnen koppelen aan bepaalde plaatsen in de hersenen door het plaatsen van electroden en het maken van scans. Maar hoe het precies werkt en waar het bewustzijn zit hebben de heren geen flauw idee over. Maar het feit dat je een BDE achtige ervaring kunt localiseren of triggeren zegt helemaal niets over de herkomst of inhoud van de ervaring.
Als je aan de afstemknop van een radio draait trigger je ook iets in schakelingen van de radio. Ook kun je met meetapparatuur lokaliseren waar de trillingen zich bevinden. Maar dat is toch niet het bewijs dat de uitzending in de radio word gemaakt? Want dat is precies wat Swaab en Dawkins en andere wetenschappers ons willen laten geloven.
Dit even terzijde.

Conclusie.
Als je bovenstaande onderzoeken onbevooroordeeld bestudeert kun je concluderen dat het heel waarschijnlijk is, dat een gedeelte van ons voortleeft na de dood van het lichaam. Het lijkt erop dat we nog steeds een individu zijn al of niet met een astraal lichaam dat kan communiceren met de levenden via mediums, verschijningen of in dromen. Wie daar meer over wil weten kan het boek

Na de dood, Wat kunnen we verwachten

van David Fontana lezen. Dit is gebaseerd op onderzoek en allerlei tradities.

Uiteindelijk echter zal alles oplossen in het grote tijdloze bewustzijn want alles wat zintuiglijk waarneembaar en alles wat denkbaar of voelbaar is, is tijdelijk en dus eindig.
Maar dat duurt nog een hele tijd en intussen kunnen we genieten van deze en eventuele volgende werelden.

Tenslotte kun je je afvragen waarom zou ik me druk maken over een leven na de dood? Ik zie het wel, ik leef in het nu en geniet zoveel ik kan. Dat is een goede vraag. Maar in de praktijk blijkt dat die houding meestal leidt naar een grote gehechtheid aan het materiele leven, angst voor de dood, en veel onrust. In onze samenleving moet je genieten tot je erbij neervalt en je leven moet altijd opwindend en spannend zijn. Bovendien worden er miljarden uitgegeven om maar zo oud mogelijk te worden.

Mijn belangrijkste drijfveer is gewoon nieuwschierigheid. Ik wil de waarheid weten. Hoe zit ik in elkaar, waar kom ik vandaan en waar ga ik naartoe. En ik hou niet zo van geloven, want als je iets gelooft hoeft het nog niet waar te zijn.

Henk van Roekel
Rijswijk, november 2011

Het antieke denken en de kunst van het leven vs. Epicurisme nu

Donderdag, 15.September 2011
Aukje had een boek gelezen en aan hand daarvan kwam ze op het thema levenskunst. In de inleiding stelde ze dat bij levenskunst bijvoorbeeld deugd erbij hoort en ook meditatie. Als we van plan zijn iets te bereiken is het belangrijk dat we ons erop voorbereiden. Die drie punten waren in de antieke ook heel belangrijk.
In de associatie ronde opende Henk II het woord met een mee genomen artikel waarin volgende uitspraken en woorden in het centrum kwamen te staan.
- Leven in al zijn volheid leven
- Groeistappen doorlopen
- Diepere lagen van het onderbewuste aanboren
- Blokkades weghalen
- Duidelijkheid scheppen
- Creativiteit in het leven toelaten
- Met moed en lef iedere dag begroeten
Prachtige woorden en iedereen was onder de indruk. We zouden deze lijst zo naast ons bed kunnen hangen en iedere ochtend blij van worden.
Resumé:
Wat me achteraf opvalt is, dat we meer negatieve voorbeelden op tafel kregen, dan prachtige voorbeelden van levenskunst. We hoorden veel accepterende verhalen over : Hoe omgaan met een situatie, die je eigenlijk niet bewust hebt gekozen. Of anders :Wat te doen als er iets op je pad komt, dat je niet werkelijk prettig vindt. Hoe omgaan met een nadelige situatie,…en toch nog blijven lachen, of je niet uit je evenwicht te laten slaan, ondanks een gezondheidshinder. Persoonlijk miste ik de verhalen, waar levenskunstsnaren als voorbeelden mogen dienen. De nar in de middeleeuwen, een kunstenaar(es) die met heel weinig geld een heel rijk leven leidt; of iemand die iedere dag zijn lichaam en geest traint om vooral in vorm te blijven en zich goed voelt doordat zij/hij zich iedere dag iets goeds doet en vooral ook lacht.
En dan hoort bij levenskunst natuurlijk bij, dat je andere mensen echt blij kan maken, door hun bij iets kleins (of groots) te helpen. Het sociale aspect,…dat is niet genoemd bij Epicur…maar wellicht kunnen wij hem daarbij aanvullen.

Over een ding waren we het ons aan het eind van de avond niet eens : ---Of geluk nu een keuze is of niet.…Grappig eigenlijk : … dat we zo snel bij geluk (wat niet het eigenlijke thema was) uitkwamen. Wellicht ligt een verklaring daarin, dat een levenskunstenaar zegt: “Goed leven is goede keuzes maken: Ik kies voor geluk.”Dan moet zij/hij heel goed weten, wat voor haar geluk betekent, en in ieder voor of -nadelige situatie op nieuw voor de pad met geluk als einddoel kiezen. In die zin zijn we het met Epicurus eens, dat genot erbij hoort, maar vooral het lange termijn genot bezien moet worden. En zo hoort bij een levenskunstenaar(es), dat zij/hij ietwat profetische/voorspellende kunde kent, --- in ieder geval wat haar of zijn eigen leven betreft.
Verslag:
Wat Aukje zo genoot bij de antieke denker Epicurus was een genoegen en een acceptatie met de situatie in die men zich bevond. “Dat geeft gemoedsrust,” zij ze,…we hoeven niet die eindeloze strijd met onszelf aan te gaan als dingen, die we in het leven willen niet meteen lukken. Als we leren te accepteren dat een situatie in die we ons bevinden ook goed is,…creëren we vrede voor onszelf.
Henk gastheer vond dat ook: “Ja, volgens mij willen we heel veel in ons leven en we kunnen niet alles bereiken. Hoe meer duidelijkheid we erover krijgen hoe beter. We scheppen tevredenheid.”
Simone vond dat ‘levenkunst’ inhield, dat we al onze talenten benutten in ons leven en dat we leren tegenslag te accepteren.
Henk III sloot zich hierbij aan,…”we moeten kijken wat haalbaar is”.
Henk II kwam met het voorbeeld van ‘One flew over het koekoeksnest’> In een fictieve film scène gooit een sterke Indiaan in een gesloten geestesinrichting een wasbak tegen het raam. Het raam is te sterk beveiligd en gaat niet stuk. Zijn antwoord is: ‘At least I tried’, en dat is volgens Henk II zeer belangrijk: “we moeten onze grenzen opzoeken en kijken hoe ver we kunnen komen”.
Aukje vond ook dat levenskunst met “boven je EGO uitstijgen” te maken had. Voor haar is het een soort acceptatie van de dingen die je in je leven tegenkomt,…maar ook beperkingen accepteren.
Henk II vond het heel belangrijk dat we in levenskunst ook de grenzenloosheid ervaren. En wat vond Henk II wat het de grenzenloosheid was ? Nu dat had met de ‘eeuwigheid’ en de ‘aanwezigheid’ van het ‘zijn’ te maken. Dat moeten we kunnen voelen…
Simone sloot zich bij Aukje aan en zij ook dat ‘eigenbelang’ uitschakelen heel belangrijk is : Bijvoorbeeld het gesprek met een dader aangaan…”daar heb je moed voor nodig!”
Henk I zij heel treffend en het ook bij levenskunst hoort, dat als er kermis is dat je dan gaat. Dat wil zeggen: Pluk de bramen als ze rijp zijn,…of : Raap de waalnoten!!!
Op mijn vraag: “Hoe maak je van ieder dag een kunstwerk?”zij Joop met een schuddend hoofd, dat hij niets plande en dat dingen op zijn pad kwamen. Hij laat zich dus door gevoel en instinct leiden. “Ja, mooi is dat!!!” Een van zijn favoriete uitspraken…waarbij hij altijd zo schelms lacht.
Simone voelde daar ook iets voor: “Het is ook zo mooi om open te staan voor dingen, die op je pad komen en niet alles te plannen, te regelen en altijd naar een schema te leven.
Tot nu toe was het bijna allemaal theoretische inhoud. Maar ik wilde voorbeelden horen: Hoe en wat is nou een voorbeeld van levenskunst ? - en hoe is levenskunst van nu te vergelijken met de antieke (waarvan we dus allemaal alleen literaire of kennis of helemaal geen kennis van hebben)?
Joop kwam met (wat een filosoof ) Johan Cruijff: “elke nadeel heeft zijn voordeel”!
Ik was zeer benieuwd op de reactie van de gezelschap…: En Henk II kwam meteen met een diepe antwoord: “dat is leven in dualiteit”…
Henk II ging verder met een bijbeltekst: “Zie ik maak alles nieuw!”…en daarmee probeerde hij de eenheid der dingen – van al het zijnde te demonstreren…als alles nieuw is in ieder moment, wil dat namelijk zeggen dat er GEEN dualiteit bestaat ---ieder moment is in elke seconde (en parten daarvan) altijd anders en daarom is alles altijd anders, maar alles toch altijd weer EEN.
STILTE…
Aukje vertelde van een voorbeeld : Zij heeft al twaalf jaar een labrador en moet vanwege de hond vier keer per dag thuis zijn en hem uit te laten. Vroeger wilde ze reizen, maar nu ze (onder andere over de acceptatie bij de antieken gelezen heeft), kan ze het beter accepteren, dat het momenteel niet in zit om te reizen. Zij geniet ervan, haar hond in het water zwemmen te zien, en accepteert, nog niet op reis te kunnen gaan. Dat geeft haar rust en tevredenheid.
Het woord ACCEPTATIE maakte bij andere deelnemers ook wat los: Henk III vertelde dat hij met zijn familie een keer twee uur in de file had gestaan en natuurlijk eerst dacht dat hun eigenlijke doel niet meer te bereiken was,…namelijk de grote boten van SAIL. Maar wat een verrassing was het toch, toen ze erachter kwamen, dat de allergrootste boten pas later binnen kwamen, en de hele familie nog kon genieten van prachtige schepen.
Henk II vertelde ook een in eerste instantie erger opwekkend verhaal over te betalend vastrecht. De beslissing over de acceptatie of het protest was bij hem nog niet genomen, maar in ieder geval, daagde het de levenskunst van zijn kant uit…
Ik stelde de ietwat provocatieve vraag van het gestolen fiets: Hoe reageren we daarop?
Aukje was hier heel duidelijk over: “Ik zou het echt heel erg vinden…en boos worden.”
Henk II: “Oh, mijn fiets is weg.” Simone: “We kunnen dan het beste ervan maken. Een mislukking is ook een kans voor een volgende stap! We zijn hier om te leren, en het leven geeft talloze mogelijkheden en ervaringen om ervan te leren en om wijzer te worden”
Henk III: “Ja,…je kan je afvragen: Al die beproevingen…Wat heeft het je gebracht ? Ook je gezondheid Hoe ouder je wordt hoe meer klachten je krijgt en dus moet men leren met meer beproevingen om te gaan.”
PAUZE
Aukje had een boek over levenskunst en de antieke gelezen en daar werd met name Epicurus genoemd.
Epicursime
1. Leer afkomstig van de Griekse filosoof Epicurus. Is later door andere filosofen opgepakt en verder uitgewerkt. Is met name bekend om haar filosofie van het goede leven: voor de mens is een goed leven haar levensdoel. Om dit te bereiken is genot van belang. Maar het gaat hierbij wel om de lange termijn. Pijn - tegengesteld aan genot - moet voorkomen worden.
Een Epicurist zal het rondrijden in een mooie maar vervuilende auto niet goedkeuren als dit op lange termijn grote schade tot gevolg zal hebben dat ook het genot van deze auto-eigenaar zal aantasten. (uit: rechtsethiek.nl)
Hij blijkt een zeer vriendelijk man geweest te zijn en werd nog jaren nadat hij overleden was geëerd. Aukje vind vooral leerrijk dat hij veel over deugden sprak en dat hij geluk, maar vooral gemoedsrust in het centrum van een goed leven stelde
Joop vroeg zich af, waarom zij bevestiging nodig had voor haar overtuigingen. “Ik heb geen bevestiging nodig, maar inspiratie,”antwoordde Aukje.
Nu startte ik om de brug te slaan tussen het antieke denken en nu: Wat is nu de verschil en waar zijn parallellen. Hier kwamen we vooral op voorbeelden, die niet zozeer het individu aangingen maar een maatschappij,…(waarschijnlijk komt dat door onzer aller netwerk, dat steeds groter en complexer wordt.)
De partij van de dieren werd genoemd. Butaan als voorbeeld van andere levenskunst omdat daar in plaats van een Bruto Binnenlands Product een bruto geluk index centraal staat. Of het voorbeeld van Bolivia dat binnen kort een Ministerie voor Moeder Aarde zal hebben.

En dan waren we …bij geluk (!) uitgekomen. Natuurlijk geluk maakt deel uit van levenskunst,…maar het is toch iets anders. Een geluksprofessor, tevredenheid, welbevinden en gezondheid horen er wellicht bij,…Maar: het thema was LEVENSKUNT. En wat hoort nu bij levenskunst?
Aukje kwam weer bij het thema en bood ons een voorbeeld van levenskunst volgens de Antieke. DE VOORBEREIDING op dingen is belangrijk….het genieten van de kleine dingen is belangrijk.
Ja, en daar kon ook Henk III aansluiten. Het genieten, als je langs de zee loopt…
Simone was dan ineens bij een definitie van levenskunst,…nee, het was weer een definitie van geluk. “Als je dingen kunt doen, die je wilt doen, als je levenskunst kunt toepassen, dan is dat het geluk….en dat brengt je tevredenheid . Geluk is een keuze! Het is een houding: Je kunt zeggen: ‘Ach wat jammer,…deze avond is weer bijna afgelopen en het duurt weer zo lang voor de volgende keer. Of je kunt zeggen: ‘Wat fijn dat ik deze mensen ken en dat ik eens per maand hier bij kan zijn om mee te doen!”
Henk II was het daar helemaal oneens mee,maar de tijd was afgelopen en we kozen het thema voor de volgende keer. DE DOOD. Ja,…die willen we ook een keer filosofisch bespreken. Dat wil zeggen, zonder emoties, maar met rationele these, antithese en synthese. Eens is zeker we sterven allemaal (e)en keer.

Schepping of Evolutie ? Toevalligheid of intelligentie ?

In de meditatie, met die ik de avond startte bracht ik de negen deelnemers in gedachten op het planeten systeem. Ik noemde ze allemaal op: Mars, Venus, Aarde, Mercurius, Jupiter, Saturnus, Uranus, Neptunus, Plan...dit deed ik om een soort verbondenheid met het geheel te creëren. Wij zijn deel van dit alles,...van het helaal - van het universum...hoe voelt dat? Hoe is dat?
Daan gingen we aan de vraag, schepping of evolutie. Henk III (hij had dat thema gekozen ) verklaarde, dat hij een probleem met de evolutie theorie had. Er is helemaal niet zo veel bewijs ervoor en het is niet logisch dat alleen wegens kleine verschillen onder de dieren op de Galapagos eilanden een hele theorie wordt opgebouwd, die dan ook nog bij de mensen in de "survival of the fittest"eindigt en veel rampzalige gevolgen heeft. Het is niet vanzelf sprekend, dat het zo is, dat cellen, die zich delen en verder delen tot een wonderbaarlijke creatie komen zoals de mens. Het is volgens Mark ook niet zo in de natuur van bijvoorbeeld gassen. Entropie wordt dat fenomeen genoemd, waar twee gassen die gemengd worden nooit uit zichzelf in een mooi geordende vorm zullen terug keren. Het zal altijd chaotischer worden ...DUS: zegt Mark moet daar een intelligentie achter zitten. Ook de zogenaamde oersoep is gewoon chaos en zal volgens het principe van het chaos steeds chaotischer geworden zijn; alleen met de verklaring van een sturende kracht erachter is het mogelijk dat überhaupt een Urknall is ontstaan. Want, zo Henk: het is onmogelijk dat materie uit het niets ontstaat -- er moet iets achter zijn,...maar wat ? en korte tijd later kwamen we bij een kortere vraag: We zoeken vanavond aanwijzingen ervoor dat niet alles toevallig is ontstaan.
Toevalligheid is niet wetenschappelijk verklaarbaar. Tenzij we gaan bij C.G.Jung en nemen de term Synchroniciteit over en leggen dus alles wat toevallig ontstaat of gelijktijdig gebeurt in een soort netwerk. Er is onzekerheid bij de term toevalligheid --- maar: sommigen kunnen ermee omgaan en zeggen: "alles is voorbestemd en daar geloof ik in, dat geeft mij rust"...Henk, onze gastheer, bijvoorbeeld, vertelde van het verhaal van de kat, die spoorlos verdwenen was en die via een paragnost terug gevonden werd. Die zij gewoon door de telefoon: Ga dan en daar in de tuin en ze zal aankomen lopen..."en zo was het ook"...vertelde Henk. Ingrid vertelde van een verhaal met de ladder: Ze zat al een tijde met het voornemen om iemand te bellen, die zo een bijzonder lange ladder had voor het snoeien van haar conifeer. En toen se de dag voor het filosofisch café naar de sport school fietste kwam ze de vrouw van die man tegen. Zij ziet haar normaal nooit... Aukje vroeg zich dan af, of dat met gedachtekracht te maken had, maar Ingrid zij, dat het een ander niveau was. Mark vertrouwde volledig in de toekomst en gaf zijn baan op,...hij had nog geen ander werk, maar kreeg plots een baan aangeboden...
Dick vertelde van al die wielrenners, die voor het goede doel gingen fietsen en vond dat ook een voorbeeld voor een 'gelijktijdigheid'. Maar daar zij Helen speelde waarschijnlijk ook marketing een belangrijke rol in, daarom kon dat niet als zo toevallig bekeken worden. In vroegere tijden toen nog geen TV bestond ging dat wel vaak zo, uitvindingen die redelijk tegelijkertijd werden gedaan. Bijvoorbeeld: lenzen, de fotografie of de boekdrukkunst
En dan waren er de verhalen van R. Sheldrake en zijn onderzoeken en berichten met de mussen, die op verschillende continenten redelijk gelijktijdig leren om de melkflessen door te prikken om te drinken en dan is daar nog het verhaal van de waterkristallen van Masaru Emoto: In bevroren toestand gefotografeerde kristallen laten duidelijke schoonheden zien, als ze vooraf met positieve gedachten zijn opgeladen of als ze van een mooi schoon bergmeer komen evenals dat ze mooi zijn wanneer ze Mozart muziek mochten luisteren voordat ze ingevroren werden. De waterkristallen zijn lelijk als ze van een vervuilde stad komen of harde rockmuziek werden uitgeleverd vooraf.
Henk II vond het belangrijk te beseffen, dat onze ratio nooit 'het hoge' zal bereiken, maar dat we ons daar me moesten afvinden. Acceptatie voor wat er is,...schijnt in zijn ogen een sleutel voor een tevreden leven.
Joop wilde een verbinding tot stand brengen tussen het thema van de avond en actuele wereld problematiek. Hij stelde dat ethiek en economie te vergelijken waren met evolutie en schepping. Economie staat in zijn ogen dan voor materialisme met al zijn uitgroeisels en politieke vormen en ethiek is te vergelijken met de schepping waar een creatieve kracht achter zit, die voor de goede leiding zorgt. Joop kwam ook met het voorbeeld dat astrologen beursen konden voorspellen, en zo was men zich in ieder geval over een ding eens: "er hangt iets in de lucht" en sommige kunnen dat interpreteren en opvangen,...en telepathie is mogelijk. Aan het eind van de avond zij Ingrid dat ze het fijn vond om zo veel verschillende meningen te horen,...'overal zit iets in' en ze zou graag dagen ermee door willen gaan om volledig te begrijpen wat de andere menen vinden, om uiteindelijk bij een eenheid te komen. Joop had een vraag die over een andere tijdpunt en plaats ging: "Wat zou de antwoord op die vraag geweest zijn,...als er acht Chinezen in Shanghai erover hadden gefilosofeerd", ...Hiermee werden we ons de relativiteit van onze eigen uitspraken bewust, maar tegelijkertijd ook de uniekheid ervan. Persoonlijk vond ik het mooi om eraan toe te voegen, dat DER ZEITGEIST (paradigma) bepalend is, voor de uitkomst van een filosofische discussie. Alle factoren van een tijd en plaats spelen altijd mee,...

21 Juli 2011

Waar en wanneer? Hier en nu? ---- Do19 Mei 2011

Het viel me op dat we eerst duidelijk moesten krijgen voor welke "nu" deelnemers de voorkeur hadden. Het was namelijk niet duidelijk dat een echt "nu",..iets is,...waar gedachten wegsterven, als sneeuw voor de zon. Nee, er kwam zelfs een eigen woord voor de manier hoe Joop het NU ervoer. Voor hem is het meer een tijdgeest. Het paradigma, als je wil. Een MAXI-NU,...dat vonden we allemaal passend in de week van Prinses Maxima's verjaardag. En dan hadden we het over het maxi nu,...de effecten die media op een mens heeft. Wat een vluchteling tegemoet komt als hij in Europa strandt,...en ook over de tijd in die alles anders was,...omdat er bij voorbeeld geen auto's reden. Hoe was het leven toen? Hoe was het "nu" toen ? Dus een resultaat van onze gemeenschappelijke overpijnsingen was, dat er altijd oorzaak en gevolg was.

Dan gingen we over naar dat MINI-NU: en da kwamen snel stemmen, die vertelden van de ervaringen uit het Oosten, filosofisch gezien dan. Ja, de ZEN werdt genoemd en iedereen was het erover eens, dat ZEN wel het leven in het hier en nu moest zijn. Maar nee: ...toch niet: Joop vond de ZEN ook gevaarlijk en helemaal niet zo 'onschuldig', want ja: ZEN werdt natuurlijk voornamelijk voor krijgs- en overwinningstechniek ontwikkelt en gebruikt, dacht hij. Henk II kwam met de calligrafie, waar men leerde dat het puntje van de pen het papier raakte en precies daar: DAAR is het "HIER en NU".

Maar Joop bleef erbij: Je kan dat HIER en NU niet in je eentje maken,...je hebt anderen nodig. Mensen om je heen, die bepalen ook mee, wat het hier en nu is.

Maar is de calligrafie in essentie anders als ze 1000 jaar geleden gebruikt werd dan nu? Maakt het uit of de appel nu groiet of 5000 jaar geleden? Het principe
is hetzelfde gebleven...Als we dan een appel bestuderen en de groei in een meditatieve houding in ons opnemen is deze appel ook bij het proeven ervan, onafhankelijk van tijd,...NEE,...natuurlijk niet. Het hangt van heel veel factoren af, hoe die appel smaakt. De zonsinstralling tijdens de groei, de staat van de boom,...de watertoevoer, de aarde de soort bijen, de soort appel...etc. Ja,..goed,...maar de idee blijft hetzelfde, toch?

Bij ieder appel denk ik vanaf nu: Hier en nu,...kijken wat er gebeurt.

Waarom zijn we hier ? Wat is ons functie / pad / onze bestemming?

Donderdag, 21 April 2011

Deelnemers: Henk, Marthe, Ingrid, Saskia, Henk II, Henk III, Helen, Joop en Monika
Gaat het hier op aarde om slechte of goede vruchten, is het allemaal een kwestie van iets doorgeven, gaat het alleen om ontwikkeling, leren en zolang reïncarneren totdat iedereen verlicht is? Ja,…zij iemand de vorm van ons bestaan verandert, maar in wezen veranderen we niet, daarom moeten we proberen bij ons midden te komen om onze bestemming te leven/voelen en ervaren. Als er geen functie zou zijn dan hout het toch op,…dan zou er geen zin zijn…dat is ondraaglijk…En de antwoord op de vraag waarom we hier zijn hangt ook natuurlijk samen met onze religie of met onze geloof. Gaat het alleen maar om de voortplanting ? Maar wat als we geen kinderen hebben ? Voor Monika, die voor het eerst aan onze avond deel naam, was er te veel ‘moeten’ in het gesprek. Wellicht is het allemaal meer een kwestie van “zijn” in plaats van moeten. Ja,…het gaat om het “in het moment leven” . Dat is ook wat Saskia ervoer (ook voor het eerst bij onze avond): Het ontvouwt zich bij iedere stap – en meer en meer valt het samen met het “” N U “” . Ja en hoe zit het met de betekenisgeving, vroeg zich Ingrid af. Joop was ervan overtuigt dat we als hoge cultuur de plicht hadden om te ontwikkelen en beschaving voort te brengen. En da hoorde Monika al weer te veel ‘moeten’…Maar Joop hield vol : het gaat om meer bewustzijn te genereren. “ We waren juist bewust (als kind), “ vond Henk II. Ingrid praatte ook over een groepsbewustzijn en Henk III trok alles weer in twijfel met een weetje van een onderzoek over woestijnratten, die blijkbaar 500 woorden kunnen herkennen. Ja,..stemde Monika in: “Dolfijnen en Apen hebben ook hoge intelligentie…zijn wij dan verder dan de dieren of zijn de dieren al met meer bewustzijn?” Het ging lichtjes van het thema af,…want we zouden over de mens praten, maar blijkbaar helpt het bij het afgrenzen van ons tegen de dieren om onze aard te herkennen en daarmee ons pad. Joop praatte nogmaals over onze hoge cultuur en Henk II zij iets van ‘volmaaktheid’…”Maar dat is toch allemaal afhankelijk van de theologische visie…’, vond Ingrid nogmaals.
Eind vrije associaties.
Nu kwamen we dan toch bij het begrenzen van het thema. Wat bedoelen we eigenlijk bij de vraag waarom we hier zijn? Hier in deze ruimte op deze plek…? Iedereen vond dat we eerst deze vraag moesten beantwoorden.
Zo een avond is gezellig, je leert iets van iedereen en het werkt door,…vanaf bekendmaking van het thema tot dagen een soms nog veel langer na de avond verversen de verschillende meningen ons eigen systeem en worden vraagstukken duidelijker. Voor Helen is het juist heel interessant om te horen hoe anderen over vraagstukkern denken,…”elk antwoord is een antwoord”,…zij ziet het verschil niet tussen goed of fout. Het is in ieder geval een verrijking om te horen hoe een ander over een thema denkt. Iedereen heeft zijn of haar eigen waarheid. Voor Monika was het van belang om de goede vragen te leren stellen en ook af en toe eronder uit gehaald te worden, was toegevoegde waarde, omdat je daardoor scherper werdt. Henk III vond het fijn om te horen of wat hij “weet” klopt. Er was anders altijd twijfel en met anderen bepaalde thema’s te bespreken maakte dat hij meer zekerheid won voor zijn eigen leven. Ingrid had het over een bepaalde luxe, dat we zulke vragen konden bespreken en er tijd voor hadden en ze voelde een bepaalde warmte van binnen – zij werd er blij van. Henk, onze gastheer, dacht dat er wellicht ook een aspect van: Wat denken anderen van mijn mening of van mij bij was;…wellicht willen we ook gezien worden…Henk III zij dat boeken natuurlijk veel inzicht konden brengen, maar juist een gezellige avond met anderen was waardevol om nieuwe gedachtes te toetsen,…de uitwisseling was zeer kostbaar. Henk II sprak van “geestelijke voeding”. En Saskia wilde nog zeggen, dat het ook iets natuurlijks was, om mensen die in dezelfde richting bezig waren (vragen en naadenken) op te zoeken. Wij voelen dan een soort samenhorigheid, - een verwantschap en dat is prettig. We zijn wat dat betreft ook een ‘groepsdier’, vond zij. Ingrid wilde als laatste bij deze vraag nog zeggen, dat de sfeer van het huis zo goed was, dat ze alleen al bij de gedachte om daar te gaan en zijn, warm werd. Een groot compliment aan onze gastheer en vrouw,…iedereen kon deze opmerking befestigen.

De drie Gunahs (satva-rajas-tamas)

Gister avond sprak Henk III over de 5000 jaar oude leer, kennis of wijsheid van de drie Gunahs. Wat zijn het ? Waarvoor dienen ze en hoe kunnen we praktisch in ons leven baat bij hebben als we iets over ze weten?

In de "Indiaase Bijbel" de Mahabharata heb je een deel, die de Bhagavad Gītā heet. De Bhagavad Gītā (letterlijk "Lied van de Heer") vormt een onderdeel (Bhishma Parva 23-40) van een zeer omvangrijk episch gedicht genaamd de Mahābhārata (letterlijk: "Groot India"), een boek geschreven door de wijze Vyāsadeva (Vyāsa, Bādarāyana), dat een grote rol speelt in het Hindoeïsme. Het is een boek waarin onder meer bij de voorbereiding van een de strijd van Arjuna, Krishna hem komt bijstaan en raad geeft. Hij overtuigd hem dat het onvermijdelijk is, om de veldslag aan te gaan, ook wil Arjuna het eigenlijk niet.

De meest belangrijke vraag die naar voren komt en waarover het gaat daarbij is: Wie ben ik?
Veel mensen zullen dat als een redelijk makkelijke vraag kunnen beantwoorden met: Ik ben : mijn naam, mijn familie, mijn status, mijn beroep, mijn bezittingen, mijn opleiding, mijn charisma, mijn omgeving, mijn afkomst, mijn genen, mijn brein of mijn hart etc. Maar als we verderkijken dan dat,eerlijk zijn en alles achtervragen, dan blijven daar vragen over:

Bij de drie Gunahs gaat het om bijvoegelijke naamwoorden: Ze spreken van eigenschappen die op verschillende tijden van de dag of van het leven in een mens meer aanwezig zijn dan andere.

De drie Gunahs zijn SATVA, RAJAS en TAMAS. Het zijn basiselementen van eigenschappen die bij elkaar horen.

Bij Satva hoort : stilte, helderheid, gezondheid, beleven zoals het werkelijk is, puur en helder, alert zijn, helemaal aanwezig zijn, efficient, een accuraat geheugen hebben, geluk, ongecompliceerde emoties etc.

Bij Radja hoort : hartstocht, verlangen, zich hechten aan, denken en voelen in middel en doel, rusteloosheid, denken en voelen in geven en nemen, opgewonden zijn, verdrietig, altijd voor een resultaat gaan, doelgerichtheid,

Bij Tamas hoort : geen beweging, traag, lui, domheid, duisternis, houdt vorm instant door begrenzing (anders zouden we 5 meters hoog worden), beperking, verstrooidheid, luiheid, we zien beperkingen, uitstelneigingen, geen zin hebben, niets mee te maken willen hebben, kleingestig zijn, de kluts kwait zijn

Ook voedsel kan eigenschappen van de drie gunahs bevorderen en versterken :
satva - salade, vruit, verse gerechten, evenwichtig en gebalanceerd in smaak
rajas - kruidig, veel specerijen, heet, veel mix
tamas - opgewarmd voedsel, klikjes, bedorven voedsel, niet mooi voor het oog en ook niet voor de neus

Terug naar de vraag : Wie ben ik?

Als we lijstjes maken, van wat alles nog meer bij de Gunahs hoort, zien we drie categoriën ontstaan. En wie zijn we dan ? De antwoord luidt. We zijn niet dit - nit dit.

Dat wil zeggen,...de eerste stap is een soort bewustwoording over de eigenschappen van de Gunahs: Als we ons verdiepen beseffen we steeds meer van welke eigenschap bij welke Gunah hoort of anders om; welke Gunah bij welke eigenschap hoort. Bijvoorbeeld: Ik ben gelukkig (satvi). Ik ben rusteloos (rajas). Ik ben lui (tamas).
Alle drie komen van verschillende Gunahs en alle drie kunnen we in verschillende momenten van de dag of week, maand, jaar, uur of minuut hebben. Tijd speelt niet echt een factor. Er is een waarnemer nodig die ons bewust maakt van de "bijvoegelijke naamwoorden" / van de eigenschappen, die we op dat moment net zijn. De waarnemer van ons verheldert de Gunahs, identificeert ze en dan komt de clou:

NETI NETI (sanskriet voor: niet dit - niet dit) We zijn uiteindelijk helemaal niet die Gunahs, die we in eerste instantie hebben gesorteert. De waarnemer van deze eigenschappen erkent de Gunahs en dan komt uiteindelijk bij de antwoord op de vraag: Wie ben ik ? Je bent geen van al die eigenschappen. Niet dit - niet dit.

Tja,...zo simpel is dit.

OUD en NIEUW

Nieuw begin en/of einde

In hoe verre zijn we dichter bij elkaar gekomen
deze avond ? Er waren duidelijke geluiden van oppositie. De een vond dat alles op nieuw beleven belangrijk was voor onbevlekte ervaring,…maar anderen geloofden dat ervaring gewoon bij het leven hoort en dat niet alles moest wijken voor een nieuwe en bijzondere belevenis. Aan de andere kant wilden sommigen nooit een einde aan iets zien, en geloofden ze in de eeuwigheid, maar tegelijkertijd had het nieuwe vooral de fascinatie en de voorkeur van het oude. Waar begint het, waar eindigt het?

Hoe consistent zijn we in onze gedachten hierover? Is het juist en fair om het nieuwe de voorkeur te geven ? Natuurlijk kan het nieuwe door de bijzondere prikkels iets in ons raken, dat bijzonder is,… maar gaat het niet ook erom dingen lief te hebben die we al honderden keren gezien, gevoelt en geroken hebben. Hoe mooi is het om dierbaarheid voor het leven zelf uit te drukken en te tonen…
Echte waardering gaat verder dan de fascinatie voor het eerste moment…de verliefdheid die ons zo kan raken en in een staat van dronkenheid kan brengen is prachtig, maar ook aan tijd gebonden. Herinnering blijft. De kunst is het om mooie herinneringen te koesteren en op ieder moment open te kunnen staan, om nog meer liefde te geven. Nog meer dierbaarheid te voelen en te genereren voor deze en volgende generaties. In die zin : Liefde is eindeloos,…eeuwigheid bestaat,…begin en einde zijn hetzelfde, kort: Alles is een.

Bericht van de avond:

Een passend thema bij het nieuwe jaar en de eerste bijeenkomst van 2011. We waren met zen achten. Madhuri, een yoga lerares was nieuw, het was voor haar dus echt een nieuw begin een avond.
Na een korte inleiding kwamen praktische voorbeelden uit het leven. Als we een nieuwe relatie beginnen, een nieuwe baan hebben etc .dan moeten we het oude afsluiten. Voor Madhuri was het heel duidelijk : ‘Je koopt een nieuwe rok en je doet de oude weg. Die heb je al honderden keren gedragen, die hoef je niet meer. Ruimte voor iets nieuws. ‘
Henk, onze gastheer, was het daar niet helemaal me eens. ‘Je kan toch nog steeds een relatie houden met andere mensen, je hoeft niet per se iets af te sluiten en te eindigen…’ Er waren al heel snel verschillende meningen aan tafel.
Madhuri: “Niets is zonder einde!” Helen had hier een andere gedachte : ‘Als je dood gaat wordt je door wormen gegeten en dat is uiteindelijk weer voedsel voor bomen en dan fruit die we …etc.’ Madhuri: “In onze cultuur wordt je verbrandt, dus dan blijft er niets over”.’Het is zo belangrijk, dat we leren los te laten, alleen dan kan weer nieuw contact ontstaan.
Aukje vond dat ook: ‘Een ongebondenheid komt voort uit een einde van iets anders. Maar de ziel blijft altijd. We hebben lichaam, geest en ziel. Lichaam en geest vergaan,…daar kunnen we van een einde praten, maar niet van de ziel.’
Henk vond dat er altijd een relatie blijft bestaan , ook hebben we iets afgesloten.
‘Ja, maar je moet een keuze maken. En dat betekent dat je meer tijd en energie in die nieuwe relatie stopt, en het oude achter je laat’
Henk II kwam met een ander argument: ‘Er is tijd bij betrokken bij dit thema. Als we ons voorstellen dat er geen begin is, dan is er ook geen einde. Dat is de dimensie van de eeuwigheid. Tijd is altijd – en met dit besef leven we in een andere realiteit – het eeuwige!’
Voor Henk III klonken die worden van eeuwigheid en het eeuwige bewustzijn, of in andere worden – het onveranderlijke – zoals hij dat graag noemt , heel ver weg.

Ik vroeg aan de groep of we dat “ver weg-gevoel” voor Henk III konden veranderen door het anders te gaan noemen,…”deze realiteit is ten slotte altijd bij ons en in ons”. Maar als we het woord eeuwigheid horen,…hebben sommige mensen wellicht het gevoel, dat het iets is dat buiten ons gebeurt. We maken deel daarvan uit, we zijn deel van deze eeuwigheid.
Madhuri kwam met een andere tijd. De prehistorie,…’ook daar hadden mensen een gevoel van tijd, en hebben ze dingen geleerd en daarmee andere dingen achter gelaten. Ervaringen maken betekent nieuwe dingen beleven en oude gebeurtenissen de historie toevertrouwen. Wat blijft is de herinnering. Verdrietige gebeurtenissen, kun je niet zomaar vergeten, maar met de tijd wordt het nare gevoel dat er mee samen gaat minder.’

Henk III vond dat je heftige emotie niet achter je kon laten.
Henk II had daar een redelijk andere mening over. ‘Als we ieder moment leren te ervaren alsof het de eerste in ons leven is, iets NIEUWS, dan ervaren we de werkelijkheid in een oorspronkelijkheid. VRIJ van de emoties die met de rest van ons leven te maken hebbe. We behappen dan wat vrijheid is.’
Henk III vond dat een kunstmatige taal. Helen: ‘ Misschien hebben we gewoon een behoefte om de dingen een naam te geven, om onszelf beter te kunnen begrijpen.’
En dan gebeurde iets : Weer terug naar relaties,…Henk III: ’…de vorm van een relatie verandert, maar het blijft een relatie: of het nu positief is of negatief…’
Henk II : ‘Ik ben. Er is geen begin en geen einde. ‘
IS er nu een einde van dingen of niet ???
Henk III: ‘Nee, die tafel bij voorbeeld: Dat is nu een concept tafel,…maar daarvoor was het een boom, en komt hij uit de aarde, en hij zal ook weer vergaan en uiteindelijk weer wellicht als boom terecht komen. Fysiek en als geheel kan hij geen begin en geen einde hebbe.’
Henk II vulde aan ’Ons denken is te beperkt. Wij kunnen eeuwigheid niet bevatten…wie kan nu een beeld schetsten van oneindigheid.’
Ik probeerde de discussie op een praktisch voorbeeld terug te brengen. Cradle to cradle…de slang, die zich haar eigen start bijt, M.C. Escher…
Aukje is begonnen bewuster omgaan met afval door papier te sparen, flessen separaat weg te gooien etc. Een mooi voorbeeld van en circulaire gang van dingen. Henk vulde hier aan dat hij van een familie hoorde, die maar een afvalzak in het gehele jaar nodig hebben…!
Madhuri vond dat wij mensen ook een soort cirkel doorlopen door weer baby (hulpbehoevend) te worden, als we ouder zijn.
Joop kwam met interessante gedachten over het feit dat deze tafel mogelijkerwijze vol was met allemaal meningen en gedachten van mensen die al lang dood waren, of (zeitgeister) die – zoals- het milieu – nu eenmaal spelen.
Helen vond dat meningen kwamen door anderen, maar ons handelen kwam uit onszelf voort.
Henk II vond dat hij helemaal zelf beslissingen nam over wat hij moest geloven, zeggen en denken. Hij sprak van verantwoordelijkheid en schuld.
Madhuri zij dat we in de loop van de jaren aan wijsheid winnen en uit een waardigheid handelen. ‘Dat gevoel van EIGENWAARDE is heel belangrijk!’
Joop: ‘ Ja, daar is dus een bepaalde houding verantwoordelijk hoe we handelen’ En wat heeft dat met einde en begin te maken ? Er is een concept van anderen als nieuw in ons en andere concepten eindigen in ons….
Maar: Henk II: “Ieder einde is een illusie…”
En twee seconden later : “Als we alles achter ons kunnen laten ( wat emotie betreft), zijn we open om dingen als nieuw te ervaren…”
En nu kwamen veel mooie woorden : onbevlekte ontvangenis,…zonder vooroordeel handelen – je moet de tempel eerst kapot maken, dan kan je pas een nieuwe bouwen…etc.

Wat is dat nou, dat zoveel mensen een fascinatie hebben met alles wat nieuw is ? Henk III vermelde dat er een bijzondere ontroering hand in hand kan gaan met een oorspronkelijk belevenis,…iets waar tranen in je ogen schieten. Henk I had ook een keer een belevenis bij een tentoonstelling, waar alle mensen in de ruimte de ontroering voelden,…bij het zien van dit schilderij voor de eerste keer. Hij zij ook dat dit belevenis op een bepaalde manier wakker maakte.

Madhuri sprak nog van een transformatie, die we als mens mee maken en van ervaringen, die we niet achter ons laten, maar dat we als het ware op een zee van ervaringen drijven. Deze ervaringen hoefden we niet vast te houden,…ze zijn er gewoon.
Henk III zij dat deze ervaringen onze instinct vormden.

Voor volgende keer hebben we al een thema. Henk II gaat over de drie Ghuna's praten.