Ik begon met het verhaal van het vogeltje dat helemaal op instinct lijkt te leven en te vliegen. Het springt zingend van hot naar haar zonder lang na te denken. Volgens Merlijn (leraar van Arthur van de legende) is zo een levenshouding zo slecht nog nicht. Hij vergelijkt het namelijk met volledig vertrouwen met wat al dat wat op je pad mag komen. En het heeft ook met orde en chaos te maken. Beide – orde en chaos zijn zijden van dezelfde medaille. Het een bestaat niet zonder het ander.
Zo staat dat roodborstje voor orde, vind Joop. Het vogeltje leeft in totale overeenstemming met de wetten van de natuur en maakt zich nooit zorgen. Zijn mensen die zich zorgen maken dan niet in orde ? Henk II vindt dat orde voor controle staat – het niet kunnen mee stromen met de natuur der dingen. Tegelijkertijd is volgens hem alles in orde – en kosmische orde nogal --- dus wat is nu waarheid ? Zijn die twee met elkaar niet in tegenspraak ? Nee, alle twee zijn waar. Marc komt met een soort oplossing. Hij vertelt van de perceptie van de waarnemer…ieder mens neemt dingen anders waar. Ieder beeld dat we ons vormen – een reflectie van de werkelijkheid - is een oordeel en het is onze taak om los te laten, geen oordelen te hebben. Dan komen we uit dit patroon van orde en chaos.. zich zorgen maken en zich geen zorgen maken.
Henk , onze gastheer, zegt dat niet alles in een systeem is…sommige dingen wijken af van de norm en dan heeft Simone een goede gedachte : Weg met wetmatigheid. Zij vindt het juist spannend om open te staan voor de dingen die op haar pad komen. Ook Henk II is het met haar eens. “Uw wil geschiede”, heet het in de bijbel “en zo moet het zijn.” “Niet wat ik wil moet geschieden”, “maar het moet in de absolute wetmatigheid vallen.” Spreken zij elkaar dan niet tegen ?
Hoe zit dat verder met dat vogeltje ? Is het nu vrij als een vogel ? “Nee”, zegt Simone. Als het vrij zou zijn was er een keuze…Simone vindt dat vrijheid iets is, waarvoor je moet vechten of in ieder geval kiezen. Wil dat zeggen, dat als alles voorbestemt is en je niet de keuze krijgt om zelf te bepalen, er ook geen echte vrijheid is? Dat zou betekenen dat onze vogel dus iet vrij is. Wat vrijheid betreft zo vindt Johannes dat de ‘regeldichtheid’ in onze maatschappij steeds meer toeneemt en het daardoor voor de mens ook steeds lastiger wordt om in vrijheid te leven. (= wil dat zeggen ? stromen met de natuur van het leven ?)
De mens leeft in een systeem waar hij /zij alles probeert te controleren en te domineren. --- Naar zijn - of haar hand zetten. Joop ziet in tegenstelling tot het leven van de mens bij dat vogeltje ook een universele wetmatigheid en zo ook een ‘waarheid’. Het vogeltje heeft geen of minder zorgen, maar :!!! Ook meer risico’s en een korter leven. Leven met alle risico’s,…”Ja,” roept Henk III “één op de dertig koolmeesjes overleeft het.” [Deze leefstijl ligt dan wel bij de Steve Mc Queen fans….: ‘leef snel, sterf jong’…]
Hoe kunnen we dan stromen met de natuur van het leven ?
Simone pleit voor: de waarheid zit in het midden. En Aukje praat over normen en waarden, stromen kan, maar we moeten ook zelf beslissen waar we naartoe stromen,…we maken keuzes,…we komen voor onszelf op en we laten niet over ons heen lopen,…Henk III vertelt van de kinderen die zich nu ook al moeten conformeren, anders worden ze gepest als ze niet passende merk schoenen hebben. En Henk III zegt ook ‘leven als een vogel, (zo vrij) kan alleen in een ander klimaat, hier zou je dood vriezen!’
…Maar: Is dat wat Merlijn bedoelt? Zorg dragen voor een goede huishouding in de koude maanden van het jaar is net zo een bijzonder vorm van stromen met de natuur van het water. Je zou namelijk kunnen zeggen: In ons klimaat vriezen de rivieren bijna dicht en het wordt zo koud, dat niets groeit,…daarom is het van belang om ver vooruit te kijken en zich heel goed voor te bereiden op een winter om te kunnen overleven.
Passiviteit i s niet hetzelfde als stromen met de natuur van het leven. Passiviteit is niet stromen. Totale alertheid is gevraagd,…alleen dan kunnen we net zo als water de weg van de minste weerstand vinden. Deze weg is de weg die ons zeker naar de zee brengt, we kunnen proberen om te vechten en tegen te stroming in te gaan,…maar dat kost onnodig energie, en het laat ons niet genieten van de prachtige reis.
En dan nog een paar zinnen van http://www.opeigenkoers.nl/de_bronbeek.htm:
"Mijn innerlijke natuur bepaalt mijn loop. Als iets mij in de weg staat maak ik mij groter, zwel ik op tot ik er overheen kan stromen en in veel gevallen kan ik dan de hindernis wegspoelen. Het kan ook zo lopen dat een hindernis mijn loop verandert doordat ik bij het wassen op een andere plek kan overlopen. Och, dan kan ik die hindernis wel niet uit de weg ruimen, maar daar is het mij in wezen ook niet om te doen. Stromen is mijn lust en mijn leven. Daar gaat het mij om.”
